تعاریف کوتاه و مختصری از "آرام سازی ترافیک"
از آرام سازی ترافیک(Traffic Calming) تعاریف متفاوتی ارائه شده است. مساله مهم این است که جدا از تعاریف متفاوت, هدف این امر کم کردن سرعت حرکت وسایل نقلیه موتوری است. البته اهداف دیگری هم از پیاده کردن استراتژیهای آرام سازی مد نظر هستند. از این جمله میتوان به تامین ایمنی و نیز بالا بردن کیفیت زندگی در مناطقی که وسایل نقلیه در آنها عبور و مرور میکند نام برد. در آرام سازی ترافیک سه اصل "تحقیقات ترافیکی", "اجرای قوانین ترافیکی" و "مهندسی ترافیک" دخیل هستند که در تعاریف اکثرا به "مهندسی و ابزار ترافیک" و به عنوان مهم ترین اصل در تغییر دادن رفتار رانندگی رانندگان اشاره میشود. در ادامه تعاریف کوتاهی از "آرام سازی ترافیک" که از جانب سازمانهای فعال در این زمینه ارائه شده آورده میشود:
(ITE) مجمع مهندسین حمل و نقل:
آرام سازی ترافیک شامل تغییر در شکل ظاهری خیابانها و یا نصب موانع گوناگون فیزیکی برای کم کردن حجم و سرعت عبور و مرور بویژه در مناطق مسکونی است, تا بتوان از این راه به ایمنی خیابانها و دیگر اهداف عمومی دست یافت.
(TAC) انجمن حمل و نقل کانادا:
آرام سازی ترافیک مجموعه تدابیری است که اندیشیده و در سطح خیابان یا شبکه ای از خیابانها پیاده سازی میشود تا توسط آنها رفتار رانندگان وسایل نقلیه تعدیل شود و از سرعت نابجای آنها جلوگیری شود. مدیریت ترافیک که شامل ایجاد تغییر در مسیرها و جریانهای حرکتی در یک منطقه میشود نیز بخش دیگر تشکیل دهنده آرام سازی ترافیک است.
سازمان حمل و نقل منتگومری:
اجرای قوانین توسط پلیس, تابلوهای نمایشگر سرعت و برنامه های کنترل سرعت در همکاری با یکدیگر منجر به آرام سازی ترافیک میشوند. از برنامه های کنترل سرعت میتوان به ابزارهای فیزیکی مثل سرعتکاه و سرعتگیر, مسدودکننده ها, میدانهایی که به منظور کاهش سرعت نصب میشوند و... اشاره کرد.
اتومبیل Formula AE با استفاده از انرژی خورشیدی نیروی مورد نیاز خود را تامین می کند اما در کنار این انرژی نیروی باد را نیز به یاری گرفته و از آن در چرخاندن توربین موتورش استفاده می کند.
تولید کنندگان صنعت اتومبیل در راستای تولید اتومبیلهای دوست دار محیط زیست دست به فعالیتهای خلاقانه ای می زنند که گاه ممکن بودن آن امری دور از ذهن به نظر می آید. ابداع اتومبیلی که با استفاده از انرژی باد حرکت می کند نیز در دسته چنین فعالیتهایی قرار دارد.
اتومبیل Formula AE با استفاده از انرژی خورشیدی نیروی مورد نیاز خود را تامین می کند اما در کنار این انرژی نیروی باد را نیز به یاری گرفته و از آن در چرخاندن توربین موتورش استفاده می کند.
استفاده از انرژی خورشیدی نیروی مورد نیاز خود را تامین می کند اما در کنار این انرژی نیروی باد را نیز به یاری گرفته و از آن در چرخاندن توربین موتورش استفاده می کند.
به مفهومی دیگر پس از اتمام شارژ باطری خورشیدی، اتومبیل از بادی که در اطراف اتومبیل در حال جریان است استفاده کرده و توربینی که در ساختار آن گنجانده شده است را به منظور تولید انرژی الکتریکی به گردش می اندازد.
Formula AE قادر است در کمتر از 4 ثانیه شتاب خود را از صفر به 96 کیلومتر بر ساعت برساند و حداکثر سرعت این اتومبیل خورشیدی- بادی 250 کیلومتر بر ساعت خواهد بود.
همچنین این اتومبیل دو سرنشینه به لایه هایی از صفحات خورشیدی کاغذ مانند و موثر مجهز است که در کمتر از 1.5 ساعت به طور کامل شارژ خواهند شد. این شارژ به راننده اجازه طی 321 کیلومتر مسافت و یا یک ساعت مسابقه پرسرعت را خواهد داد.
بر اساس گزارش تلگراف، بدنه این اتومبیل نیز از آلومینیوم بسیار سبک و فولاد مقاوم و مناسب برای انجام مسابقات اتومبیل رانی تولید شده است. نمونه نهایی Formula AE ماه آگوست به پایان رسیده و قیمت احتمالی آن 100 هزار دلار خواهد بود.
سیستم های کنترل کامل قطار (Positive Train Control -PTC)
سیستم PTC شامل سلسله دستورات، کنترل ها، ارتباطات و شبکه های اطلاعاتی جامعی هستند که برای کنترل حرکت قطارها با ایمنی، امنیت، دقت و کارایی بالا بکار می روند. این سیستم ها با کاهش چشمگیری در برخورد بین قطارها، باعث کاهش حوادث مربوط به کارکنان راه آهن و خسارت به تجهیزات آنها و کاهش تصادفات ناشی از سرعت زیاد می شود. از این رو ایمنی حمل و نقل ریلی افزایش می یابد.
سیستم PTC شامل شبکه های ارتباطی دیجیتال، سیستم های تعیین مکان دقیق، کامپیوترهای on-board با نقشه های دیجیتالی در لوکوموتیوها، نمایشگرهای اتاق راننده، رابط های کنترل ترمز روی لوکوموتیو و تجهیزات دیگر می باشد.
ساختار شماتیک IRS
شناخت ساختار سیستمهای هوشمند ریلی به منظور نشان دادن چگونگی ارتباط و کارکرد سیستمهای هوشمند ریلی و تبیین استانداردها ضروری است. در شکل زیر ساختار کلی سیستمهای هوشمند ریلی نشان داده شده است که اجزاء اصلی سیستمهای هوشمند و ارتباط بین آنها را مشخص میکند. این طرح بر مبنای معماری ITS در راهآهن ایالات متحده میباشد. این نمودار نمایانگر انواع مختلف زنجیره ارتباطات است که اطلاعات را بین وسایل نقلیه، وسایل ثابت نصب شده مربوط به حمل و نقل، مراکز کنترل و مراکز مدیریت و مشتریان ردوبدل میکند.
ساختار کلی سیستمهای هوشمند ریلی
شبکه های ارتباطی
شبکه های ارتباطی که از اساسی ترین ابزارها برای ایجاد سیستم های هوشمند می باشند، ابزار انتقال اطلاعات به قطارها(یا از قطارها)، تجهیزات نگهداری راه، سوزن ها و حفاظ های جانبی ریل، مراکز کنترل، ایستگاه های تشکیلاتی و بین راهی، ایستگاه های مسافری، تاسیسات نگهداری و سیستم های اطلاع رسانی به مشتریان را فراهم می سازند.
ارتباطات با خطوط انتقال داده جدید، باعث جایگزینی پیام های دیجیتالی غیرصوتی با بسیاری از سیستم های ارتباطاتی صوتی رایج شده اند که البته بطور چشمگیری باعث افزایش سرعت و انعطاف پذیری بیشتر در مواجه با خطر و حوادث غیر مترقبه می شوند. این خطوط ارتباطی با استفاده از فرکانس های رادیویی با آلات ناقله ارتباط برقرار کرده و از آنها پیام دریافت می کنند. همچنین لوکوموتیوها نیز به کمک این خطوط انتقال داده و با استفاده از وسایل ارتباطی متنوع (که تحت مالکیت راه آهن یا شرکت های خصوصی مخابراتی می باشند) با تاسیسات ثابت کنار خط ارتباط دارند. این وسایل ارتباطی شامل امواج مایکرو ویو، فیبر نوری، کابل مسی، تلفن های موبایل، ماهواره های ارتباطی، و حتی میله های راهنمای قدیمی می باشند. البته در حال حاضر کشورهای توسعه یافته به دنبال توسعه سیستم های نوین ارتباطاتی که می توانند اطلاعات را بصورت دیجیتالی با سرعت و ایمنی بالا منتقل نمایند، می باشند. دستیابی به چنین هدفی نیازمند برنامه ریزی بلند مدت می باشد.
کاربرد تکنولوژی RFID در حمل و نقل ریلی
با افزایش حمل و نقل ریلی و بزرگ شدن شبکه ریلی و افزایش تجهیزات ناوگان در شبکه همانند واگن ها و لوکوموتیوها و غیره، نیاز به برنامه ریزی و بهینه سازی استفاده از این تجهیزات بسیار مهم جلوه می کند. برای برنامه ریزی ناوگان نیاز به اطلاعات خاصی از قبیل تعداد و انواع تجهیزات و محل قرارگیری هر کدام در شبکه می باشد. این مورد نه تنها در راه آهن، بلکه در سایر بخش های حمل و نقلی نیز دارای اهمیت بسزایی می باشد. بطور مثال در بندرگاه ها برای تعیین مکان کانتینرها از سیستم GPS و AEI استفاده می شود. در راه آهن نیز سیستم های مختلفی به این منظور به کار گرفته شدند. در برخی از کشورها این کار بصورت بسیار ابتدایی و بصورت دستی انجام می گیرد، بطور مثال در کشور ایران این کار بصورت دستی انجام می گیرد و این باعث سختی و دشواری کار می شود.
با بزرگ شدن شبکه راه آهن و افزایش تجهیزات میزان خطای انسانی و زمان صرف شده برای این کار افزایش می یابد بطوری که نمی توان محل واگن ها، واگن انتهایی قطار و سایر وسایل متحرک ریلی را در شبکه مشخص نمود و در بسیاری از موارد پیش می آید که این تجهیزات در شبکه گم می شوند. امروزه سیستم کارآیی در راه آهن آمریکای شمالی مورد بهره برداری قرار گرفته و در اروپا نیز بعد از پشت سر گذاشتن مراحل تحقیقاتی بسوی بهره برداری و فراگیر شدن پیش می رود. در این سیستم با استفاده از شناسایی خودکار تجهیزات (AEI) و تکنولوژی RFID تجهیزات در ترمینال ها و نقاط مهم مورد نظر شناسائی قرارمی گیرند و اطلاعات خام مورد نیاز سیستم مدیریت و برنامه ریزی را برای توزیع و تخصیص بهینه واگن ها فراهم می کند.